Snacks.. Heerlijk!! Dat tussendoortje.. Tijdens een dieet leef(de) ik altijd van eetmoment naar eetmoment. Mijn ontbijt zit vaak koud een half uur achter mijn kiezen alvorens ik de minuten alweer begin af te tellen totdat het een schappelijke tijd is om over te stappen naar het tussendoortje. Die hoeft niet eens ongezond te zijn, maar zelfs een appel of een banaan is goddelijk als je aan de lijn bent. Net dat stukje eten wat ervoor zorgt dat je geen honger hebt, toch?? Zo ervaarde ik het altijd wel. THANK GOD dat ik dan nog iets goed deed volgens het voedingscentrum. So I thought.. Sinds ik mijn nieuwe leefstijl toepas heb ik namelijk gedag gezegd tegen tussendoortjes. ‘WHAT?’ ‘Ja, echt..’ ‘Onmogelijk!’ ‘I thought so too.’ Door alle jaren van gedoe rondom diëten had ik ondertussen al heel wat vlogs, blogs en verhalen gelezen over mensen die wel die eeuwige gezonde leefstijl hadden gevonden en konden behouden. Al die mensen heb ik belachelijk gemaakt: ‘Leuk dat jij dat kan, je bent zo geweldig, knap hoor, ik ga gewoon dood van de honger, doei!’. Ik kon dit letterlijk tegen mijn computerscherm zeggen. I know, het is overladen met jaloezie en frustratie, maar eerlijk gezegd voelde ik ook die beide emoties. Hoe doet men dat? En waarom kan ik dat niet?
Sinds ik mijn maaltijden anders vul en ik mij bewust ben van het regulieren van mijn insuline afgifte, heb ik geen enkel tussendoortje meer gehad. Nog beter, ik heb niet eens het gevoel dat ik dat tussendoortje nodig heb. Nog nog beter, ik heb soms zelfs het gevoel: ‘Jeetje, moet ik nu alweer eten?’. Ik hoor je het denken en ik kan alleen maar zeggen dat ik hiervoor ook precies hetzelfde dacht. Het is echt waar. Het lukt mij om mijn maaltijden te vullen met genoeg vezels, proteïne en vetten om mijzelf voor langere tijd te verzadigen.
Nu hoor ik je alweer denken: ‘waarom zou je dat willen?’. Nou daar zijn een paar redenen voor. Allereerst is het voor mij van belang die insuline pieken te minimaliseren. Zoals ik eerder al wel eens uitgelegd heb, zal ieder moment dat je iets eet ervoor zorgen dat je insuline (je opslaghormoon) aangewakkerd wordt. Naast dat het je opslaghormoon is, zorgt een piek ook altijd voor een dal. In dat dal krijg je weer honger en vervolgens wil je alleen maar meer en meer en meer. Hoewel je ten tijde van een CIM dieet mogelijk niet een dusdanig hoge piek krijgt als bij een CICO dieet, zal alles wat je eet toch wel iets van een verwerking in je lichaam aanwakkeren. Je wilt echter dat je lichaam je vet gaat verbranden en niet dat er sprake is van opslag.
Verder is het ook van belang dat je je probeert je darmen en maag rust te geven. Je lichaam heeft idealiter 3 uur en 45 minuten nodig om een maaltijd goed te verwerken. Door niet iedere keer een tussendoortje te nemen, kan je lichaam ook die rust nemen die het nodig heeft.
Wat ik voornamelijk gemerkt heb is dat die tussendoortjes eerder gewoonte zijn. Je bent het nou eenmaal gewend of je vindt het gezellig. Dat is echter niet een reden om te eten. Eten moet je alleen doen als je lichaam dat nodig heeft. Daarnaast merk ik dat als je toch honger hebt tussendoor, dit betekent dat je gewoon te weinig juiste dingen gegeten hebt bij je eetmoment. Het is dus wel echt van belang om de maaltijden die je neemt goed te vullen met de juiste producten die zorgen voor verzadiging maar ook een goede balans bieden van vezels. Het minimaliseren van je eetmomenten zorgt automatisch voor balans en minder continue behoefte aan eten.
Probeer het gewoon. Vul je maaltijden met genoeg vezels, vetten en proteïne en maak jezelf los van tussendoortjes. Het is bevrijdend om niet van eetmoment naar eetmoment te leven!
